سفر به پوکت

خیابان بانگلا معروفترین خیابان پوکت است که شبیه خیابانی است که در پاتایا به وایکینگ استریت معروف است.همه جور نمایش و حرکات موزون و بارهای متعدد در آنجا دیده میشود و در شب فقط برای عبور عابران پیاده امکان پذیر است.
در تایلند سوار شدن بر روی موتورهای سه چرخ را که به توک توک معروفند ، فراموش نکنید. قیمت آنها چند بات بیشتر نیست و باید از قبل درباره ی کرایه ی سوار شدن با رانندگان آن توافق کنید.
جزیره ی فی فی و جیمز باند از جمله دیدنیهای پوکت هستند که اغلب مسافران به آنجا میروند.
جزیره ی جیمزباند که به خاطر بازی جیمز باند معروف – مامور دو صفر هفت- در فیلمی بنام مردی با اسلحه ی طلایی به این نام خوانده میشود بسیار دیدنی است. البته مسیری که با کشتی پیموده میشود تا به جزیره ی جیمزباند برسیم از خود جزیره هم دیدنی تر است.سوار بر کشتی در اقیانوس هند به سمت جزیره راه افتادیم. در بین راه کشتی متوقف شد و به مسافران اجازه ی شیرجه از طبقه ی بالای کشتی به داخل آب داده شد.خیلی خیلی دلم میخواست حداقل یکبار از آن بالا به داخل آب سبز رنگی که به خاطر وجود گیاهان دریایی به این رنگ دیده میشد بپرم، اما چون دور تا دور کشتی پر ازتوتیای وعروسهای دریایی بزرگی بود که قطر آنها به پنجاه سانتیمتر هم میرسید، از اینکار صرفنظر کردم. نیش آنها سمی و گاهی کشنده است. هر چند خیلی از همراهانمان پریدند و هیچ اتفاقی هم برایشان نیفتاد!
کمی بعد دوباره کشتی درمحلی متوقف شد، کانوهای زیادی به داخل آب انداخته شدند و هر دو سه نفر همراه یک قایقران سوار آنها شدند. مسیری که با کانوها از آن عبور کردیم تا به جزیره ی جیمز باند برسیم ،از جمله مکانهای حیرت انگیزی است که تا به حال دیده ام. تپه های سبز بسیار زیبایی که از دور مانند زمردی بودند که سر از آب بیرون آورده اند.درخت ها و گیاهان زیبایی از لابه لای سنگها بیرون آمده بودند و در قسمتهایی درختها کاملا افقی بر بدنه ی سنگها قرار گرفته بودند...
از زیر غارهایی که در بعضی جاها ارتفاع آن بسیار کم بود و برای رد شدن از آنجا باید روی قایق دراز میکشیدیم تا سرمان به سنگها برخورد نکند،عبور کردیم. سقف بعضی از این غارها پر از خفاش هایی بود که چسبیده به سقف خوابیده بودند و هر از گاهی یکی از آنها بیدار میشد و گشتی بالای سرمان میزد.
بعد از گذشتن از این غارهای سنگی مخوف، به جایی رسیدیم که از شدت زیبایی نفسمان بند آمده بود. جزیره های سبز رنگ بینهایت زیبایی در وسط اقیانوس که در آنجا عمق آب به کمتر از نیم متر میرسید ،منظره ای جادویی و حیرت انگیز داشتند. به جزیره ی جیمز باند رسیدیم. صخره هایی که صدای فیس فیس مارها درونشان میپیچید و محل فیلمبرداری جیمزباند بود و فروشگاههای کوچک صنایع دستی که بیشتر مروارید و سنگهای تزیینی میفروختند ، با وجود گرمای زیاد هوا و همراهی بچه ها به دیدنش می ارزید.
تجربه ی فراموش نشدنی دیگری که در پوکت داشتیم ، فیل سواری در جنگلهای بامبو بود. مسیری طولانی در داخل جنگلی بکر و بینهایت زیبا که ارتفاع درختان بامبو به بیشتر از بیست متر میرسید، بر روی فیلی که برای عبور از سربالایی های تند و صخره ها در داخل جنگل ،پاهای جلویش را خم میکرد و یکدفعه بلند میشد و جلو میرفت ،تجربه ای بی نظیر بود.بچه ها از تصور سقوط از روی صندلیی که بر روی فیل بسته بودند، بسیار هیجان زده بودند ، این هیجان برای توریستهای بی احساس اروپایی که طوری بر روی فیلها نشسته بودند که انگار برایشان فرقی با اتومبیل ندارد، عجیب بود! فیلها به دنبال هم از روی صخره های بزرگ عبور میکردند ،در وسط جنگل به برکه ای رسیدیم که فیلی که در جلوی ما میرفت ناگهان متوقف شد و خرطومش را پر از آب کرد ، فکر کنم با خالی کردن آب گل آلود خرطومش بر روی سرمان میخواست کمکی برای تحمل گرما بکند!
خاطره ی فراموش نشدنی دیگر، تیوپ سواری بر روی رودخانه و دیدن آبشارهای کوچک و بزرگ در وسط جنگل بود.بعد از پیاده روی در قسمتی از جنگلی بسیار زیبا به دریاچه ای رسیدیم.لذت پریدن از بالای صخره هایی به ارتفاع بیشتر از ده متر و شنا کردن زیر آبشار با وجود فشار بسیار زیاد آب ، وصف نشدنی است. بعد از مدتها هنوز باورم نمیشود که چطور جرأت انجام این کار را پیدا کردم!
در قسمت آرامی از رودخانه، راهنمایان محلی، تیوپ های بزرگ زیادی را آماده کرده بودند و بعد از آموزش که چطور آنها را در هنگام عبور از رودخانه کنترل کنیم، اجازه ی سوار شدن بر روی تیوپ ها را دادند. با وجودیکه جلیقه های نجات بر نت داشتیم کمی نگران پسرم بودم که باید به تنهایی بر روی تیوپ سوار میشد ، ولی اجازه دادند که دختر چهارساله ام همراه پدرش سوار یک تیوپ شود.راهنمایان محلی اطمینان دادند که در تمام طول مسیر همراهمان هستند و این تجربه هم برایمان بسیاربی نظیر و به یاد ماندنی بود.
از برنامه های جذاب دیگری که در پوکت داشتیم فانتاسی شو بود ، که یکی از مهمترین جاذبه های گردشگری در پوکت میباشد و بر گرفته از میراث فرهنگی تایلند است.
اجرای نمایش های داستانی که آمیزه ای از سنت و خیال هستند، ساختمان ها و معماری بی نظیر آن ، فروشنده های حرفه ای، نمایش فیلهای دست آموز و فیل سواری و فروشگاههای رنگارنگ جواهرات از دیدنیهای داخل محوطه بودند. داخل صحنه ی تأتر، مه و نور پردازی زیبا به همراه رقص سنتی تایلند و اجرای نمایشهای بسیار زیبا شگفت انگیز بودند.پذیرایی شام با غداهای بین الملل آخرین قسمت برنامه ی فانتاسی شو بود.
هر چند این تصمیم را گرفته بودیم که در همه ی سفرهایمان غذاهای محلی را هم تست کنیم، ولی این تصمیم در مورد غذاهای تایلندی شدنی نبود! مخصوصا بوی گاریهای غذایی که کنار خیابانها بودند و حتی رستورنهای شیکی که در نزدیکی هتل غذاهای تایلندی میفروختند، وحشتناک بود.
حتی تصور چشیدن ذره ای از غذاهایی که با سوسکها و خرچنگهای مختلف پخته میشد، حالمان را بهم میزد. توصیه ی مهم در سفر به تایلند، همراه بردن مقداری غذای آماده است، در غیر اینصورت تمام مدت مجبور به خوردن فست فود خواهید شد. البته استثنائا طعم پیتزای دریایی که صدف و کالاماری درسته روی آن قرار دارد را در صورتی که چشمانتان را موقع خوردن ببندید میتوان تحمل کرد. ولی از تجربه های خوب خوردن در تایلند ، میوه های استوایی بسیار بسیار خوشمزه و نوشیدن شیر نارگیل میباشد که به هیچ عنوان آنرا از دست ندهید.
امیدوارم تجربه ی من در این سفر برایتان مفید باشد.سفرهای شاد بسیاری برایتان آرزو میکنم.